مقاله تونل و آلودگی های آن

مقاله تونل و آلودگی های آن

تعریف تونل: تونل راهرو زیرزمینی افقی یا تقریباً افقی كه از هر دو طرف به هوای آزاد مرتبط است.

مراحل تونل سازی: مراحل احداث و آماده سازی تونلها به شرح زیر است:

الف) تهیه طرح تونل      ب) نقشه برداری مسیر و تحقیقات مهندسی    ج) حفر تونل

د) نگهداری موقت تونل

طبقه بندی تونلها: به طور كلی تونلها را می توان به سه دسته تونلهای حمل و نقل، تونلهای صنعتی و تونلهای معدنی تقسیم كرد.

تونلهای حمل و نقل: این تونلها به قصد رفت و آمد افراد و حمل مواد احداث شده و خود به گروههای زیر تقسیم می شوند:

الف) تونلهای راه آهن    ب) تونلهای راه     ج) تونلهای پیاده رو    د) تونلهای ناوبری    هـ) تونلهای مترو

تونلهای صنعتی: این تونلها به منظور انتقال مواد و تاسیسات احداث می شوند و گروه تونلهای زیر را دربرمی گیرند.

الف) تونلهای مربوط به نیروگاههای آبی   ب) تونلهای انتقال آب   ج) تونلهای استفاده همگانی و پناهگاهها   د) تونلهای فاضلاب   هـ) تونلهای طرحهای صنعتی  و) انباری های نظامی   ذ) تونلهای دفن زباله های اتمی

تونلهای معدنی: این تونلها كه به منظور احداث شبكه معادن حفر می شوند، شامل تونلهای زیر هستند:

الف) تونلهای گشایشی معدن    ب) تونلهای اكتشافی    ج) تونلهای استخراجی (مثل راهروهای معدنی، گالریها)       د)تونلهای خدماتی         هـ) تونلهای زهكشی

تونلهای حمل و نقل به عنوان یك سازه دائمی و برای استفاده طولانی مدت طراحی می شوند و سیستم نگهداری آنها بطور اصلوی با تونلهای معادن متفاوت است.

از جمله اختلافات دیگر تونلهای معدنی و حمل و نقل، ابعاد  آنهاست. تونلهای معدنی ابعاد محدودی دارند، حال آنكه تونلهای حمل و نقل به مراتب ابعاد بزرگتری دارند.

قبل از حفر و احداث تونل، بایستی منطقه موردنظر را مطالعه كرد و مناسب ترین مسیر تونل را برگزید و آنگاه مسیر را مطالعه كرد. واضح است كه این مطالعات زمان بر و هزینه بر است، اما بدون انجام آن ممكن است اشكالات اساسی در ضمن احداث تونل بروز كند. به طور كلی مطالعات مسیریابی را می توان به شرح زیر رده بندی كرد:

الف) جمع آوری اطلاعات منطقه   ب) بررسی عكسهای هوایی و نقشه های توپوگرافی منطقه   ج) مطالعات زمین شناسی سطحی   د) مطالعات ژئوفیزیكی   ل) حفر گمانه های اكتشافی    ن) مطالعات آب شناسی   ی) حفر گالریهای اكتشافی   و) آزمایشات برجا    ه) بررسیهای آزمایشگاهی

از دیدگاه مهندسی، خاك یا سنگی كه مسیر تونل از آنها می گذرد، در واقع نوعی مصالح ساختمانی به شمار می رود و بنابراین برای آ“كه بتوان شیوه حفر و نگهداری مناسب را برگزید، ابتدا باید ویژگی های مهندسی ژنها را به خوبی شناسایی كرد.

با توجه به این واقعیت كه در واقع زمین محل، مصالح سازنده فضای زیرزمینی را تشكیل می دهد، نه پوششهای موقت و یا دائمی به هنگام طراحی تونل ها باید نكات زیر را مدنظر قرار داد:

الف) مطالعه دقیق وضعیت زمین شناسی و ژئوتكنیكی محل   ب) تطبیق هر چه بیشتر طرح و اجرای آن با شرایط طبیعی زمین   ج) حداقل دستكاری در وضعیت طبیعی زمین  د) ثبت دائمی حركات زمین در اطراف فضای ایجاد شده

قبل از هرگونه عملیات تحقیقاتی در مورد منطقه، ابتدا باید اطلاعات موجود را جمع آوری كرد. بدین منظور بایستی با مراجعه به سازمان ها و موسساتی كه احتمال دارد در منطقه كاركرده باشند، اطلاعات احتمالی را به دست آورد. این اطلاعات شامل موارد زیر است: الف) نقشه توپوگرافی منطقه كه معمولاً از طریق سازمان نقشه برداری كشور و یا سازمان جغرافیایی ارتش تهیه می شود    ب) نقشه زمین شناسی منطقه كه برای تهیه آن باید به سازمان زمین شناسی كشور مراجعه كرد    ج) عكسهای هوایی منطقه كه برای تهیه آن باید به سازمان جغرافیایی ارتش مراجعه كرد.    د) مراجعه به بانكهای اطلاعاتی برای تهیه تحقیقات احتمالی كه در مورد منطقه انجام گرفته است.

ارزیابی ساختمان تونل: براساس مطالعاتی كه درباره ساختگاه تونل انجام می گیرد، می توان محدوده را از نظر ژئوتكنیكی ارزیابی كرد. اصولاً بسته به واكنش زمین نسبت به ایجاد تونل (یا هر فضای زیرزمینی دیگر) آن را به دو گروه كلی با شرایط مناسب و نامناسب تقسیم بندی می كنند. اگر شرایط زمین مناسب باشد، در زمینه حفر تونل مشكلی پیش نمی آید، حال آنكه در مورد زمینهای نامناسب ممكن است احداث تونل با خطراتی توام باشد و یا موجب توقف، تاخیر و افزایش غیرعادی هزینه ها بشود. در چنین شرایطی قبل از شروع حفاری تونل، باید زمین را بهسازی كرد. عوامل اصلی تعیین كننده شرایط زمین عبارتند از:

الف) مشخصات سنگ     ب) خاك     ج) آب زیرزمینی    د) سایر عوامل